- zülmətli
- sif. Qaranlıq. Sən gözləmirmisən yaşamaqdan çox il hələ; Zülmətli yollar içrə gəzirsən neçin belə? A. S.. Həcər bir az da gedib zülmətli bir meşəyə qovuşdu. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zülmətli
Look at other dictionaries:
zülmətnümun — ə. və f. çox qaranlıq; zülmətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəcabətli — sif. Təmiz və əsil bir nəslə mənsub olan; soylu, əsilli, əsilli nəsəbli, adlısanlı. Nəcabətli adam. – <Leyli:> İbn Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlusan, sən mənə zülm etməyi rəva görməzsən. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaranlıq — 1. is. İşıq yoxluğu, baxanda heç bir şey görünməyən hal; zülmət. Kəndi bürümüş qaranlıq və duman əriyərək dağların ətəyinə, dərələrə çəkilir, hər tərəf işıqlanmağa başlayırdı. M. İ.. Nərimanın gözü qaranlıqda asılan qara və uzun vedrəyə sataşdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müzlim — sif. <ər.> klas. 1. Qaranlıq, zülmətli. Müzlim bir gecə. 2. Məchul, şübhəli, qaranlıq. O məni özü ilə bərabər, sanki bildiyim və tanıdığım bu dünyadan daha müzlim, daha çirkin bir dünyaya sürükləyirdi. M. S. O.. Gənc qız bu alaqaranlıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zülmatlı — bax zülmətli. Vərəmli, zülmatlı zindan görünür; Hər gül bir zəhərli tikan görünür. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
despotizm — <yun.> 1. İstibdada əsaslanan dövlət quruluşu; qeyri məhdud hakimiyyət; istibdad, mütləqiyyət. 2. məc. Zülmkarlıq, müstəbidlik, zülm. Məlumdur ki, elm və mədəniyyət geniş yayıldıqdan sonra despotizm, fanatizm . . artıq yaşaya bilməzlər. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördgöz — 1. sif. Dördşəbəkəli, dördbölgülü, dörd gözü olan (ev, dükan, pəncərə və s.). Dördgöz pəncərənin xəmirlənmiş kağızı qopur, küləkli qar içəriyə soxulur. S. R.. 2. is. məc. zar. Gözlük taxan, gözlük gəzdirən, gözlüklü (adam). <Qədir:> Sənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
